Love the Skies I'm Under

Hallo allemaal,

Ongeveer een week geleden heb ik jullie achter gelaten in Cairns met mijn verwachting dat deze stad niet heel interessant zou worden. Hoewel mijn verwachting grotendeels is uitgekomen, heeft de stad (naar mijn mening meer een dorp) mij toch heel veel gebracht. Voordat ik hier aankwam had ik nog het idee dat Cairns een soort van tweede Brisbane zou zijn. Het is echter nog niet eens een kwart van de grootte van Brisbane en heeft daarmee veel minder interessante toeristische attracties. Dat de stad me toch veel heeft gebracht komt dan ook grotendeels door de prachtige omgeving. De stad is omgeven door het beroemde Daintree Rainforest, behalve aan de oostkant. Daar ligt namelijk de zee en het nog veel beroemdere Great Barrier Reef! Deze twee trekpleisters hebben gemaakt dat ik me toch een week lang heb kunnen vermaken in één van de saaiste plekken van mijn trip.

De week begon met een dagje sightseeing in Cairns. Een bezigheid die me zo ongeveer twee uur bezig hield (er is een mooie lagoon en een korte wandeling over de promenade) en toen was ik terug bij het hostel. Daar konden ze me vertellen dat, mocht ik van hiken houden, er een leuke wandeling was door het regenwoud ten noord-oosten van Cairns. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en dus vertrok ik direct! De wandeling was niet minder dan verfrissend en gaf mooie uitzichten over het verdere noorden en het vliegveld. De enorm hoge vochtigheidsgraad hier maakte wel dat ik na ongeveer tien minuten al zweette als een otter (of was het de regen die constant op mijn hoofd kletterde?) en dat zelfs mijn bril zo nu en dan besloeg! Hoe dan ook was het begin van mijn week door deze wandeling toch nog best succesvol.

De volgende dag moest ik er vroeg uit voor een tour naar Cape Tribulation. Deze plek, die ten noorden van Cairns midden in het regenwoud ligt, staat bekend om de snelle overgang van regenwoud in oceaan. Onderweg zou ik echter eerst een cruise over de Daintree River maken om krokodillen te spotten. Nog voordat we vertrokken had ik al een prachtige bedreigde kikker gevonden (niet giftig gelukkig)! De krokodillen leken echter een dag vrij te hebben genomen, want lange tijd zagen we niks op een paar babykrokodilletjes na. Na een smalle zijrivier ingestoken te zijn zagen we echter wel weer een ander beest, een slang namelijk! Zijn ongeveer 1,5 meter lange lijf hing losjes verstrengeld in de takken van een boom, terwijl wij rustig voorbij voeren. Het leek erop alsof we vandaag al het wildlife van Australië gingen zien, behalve de krokodil. Maar toen plotseling lag hij daar. Zij twee meter lange geschubde lijf lag in de zon te bakken, terwijl de half gesloten ogen de rivier afspeurden voor een makkelijke prooi. Hij leek ons echter amper op te merken en verroerde geen spier terwijl wij onze boot zo’n zeven meter van hem af stil legden. Het was een mannetjeskrokodil die niet lang geleden een flinke maaltijd had genoten en deze nu in alle rust aan het verteren was op het kleine strandje dat hij zich eigen had gemaakt. Dit beest maakt indruk kan ik vertellen. De slaperige uitstraling lijkt slechts een dekmantel te zijn van het vuur dat constant in zijn binnenste broeit. Na zo’n vijftien minuten verlieten we dit levende fossiel en dreven we rustig terug over de rivier. Terwijl de rust in onze lichamen terugkeerde dreef er plotseling een boomstam voorbij die geen boomstam was. Jullie raden het al, dit was nog een krokodil. Dit keer was hij van het formaat kleine kano, maar zodra een aantal mensen op de boot gilletjes van verrukking en angst slaakten was hij weer net zo snel verdwenen als dat hij was verschenen.

De rest van de dag was zeker niet verkeerd (prachtig regenwoud en supermooie uitzichten), maar het stond uiteraard in de schaduw van onze krokodilervaring. Ik werd aan het begin van de middag afgezet bij mijn hostel midden in het regenwoud(!) en aldaar stond mij een nieuwe verrassing te wachten. We mochten namelijk onze toevlucht nemen in mooie kleine bungalows, maar daarbij vergat ik een klein beetje dat ik midden in het regenwoud zat. Ik was al een aantal keer heen en weer gelopen tussen mijn bungalow, de keuken, de badkamer en de bar toen een kamergenoot me wees op een niet al te kleine vriend net buiten onze bungalow. Dit was een vriend met acht poten en een lichaam waar de gemiddelde muis jaloers op zou zijn. De goudgele reflectie van zijn rug had een vreemd soort aantrekking, maar verder was deze spin allesbehalve aantrekkelijk. Ik liet mij vertellen dat het hier ging om een yellow orb die niet dodelijk was. Toch ben ik me in tijden niet zo kapot geschrokken. We besloten dan ook om de deur op elk moment gesloten te houden en ik vertrok zo snel mogelijk voor een wandeling in het regenwoud.

Tijdens mijn wandeling heb ik een natuurlijke swimming hole bezocht, waar ik in mijn eentje in een rivier lag midden in het tropische regenwoud (ik voelde me eventjes een echte Steve Irwin) en daarna een kijkje nam bij Cape Tribulation. Het is inderdaad mooi om over het niet al te brede strand te lopen met aan de ene kant de oceaan die het land binnenstroomt en aan de andere kant het regenwoud dat diezelfde oceaan in toom weet te houden. Hoewel het hier een stuk drukker was, heb ik me goed kunnen vermaken.

Een dag later vertrok ik alweer terug naar de gateway die Cairns heet. Deze dag was niet zo speciaal als de eerste dag, al heb ik nog wel een tweede swimming hole opgezocht (ik was wederom alleen). Na amper een nacht slapen in Cairns stond dat andere hoogtepunt op het programma: Het Great Barrier Reef! Nou heb ik in Nieuw-Zeeland niet voor niks leren duiken en dus had ik besloten om het even groots aan te pakken. Ik ging namelijk drie dagen lang de zee op om het ‘outer reef’ te bezoeken in de vorm van elf duiken! Nu moet ik achteraf zeggen dat elf duiken in drie dagen misschien toch iets teveel van het goede was (mijn oren moeten nog bekomen van de schrik), maar ik ga nooit vergeten wat ik allemaal heb gezien in de diepere lagen van de oceaan.

Ten eerste bood iedere duik opnieuw een kijkje in het grootste rif ter wereld. Het koraal was daarbij zo afwisselend dat elke duik eigenlijk te kort duurde, omdat het onmogelijk is om alles te zien. De vissen laten eenzelfde variatie in kleur en vorm zien en het verveelt daarom nooit om nog even een rots verder te zwemmen. Verder heb ik ook veel rifhaaien gezien. Sommige klein, maar andere enorm en zeker tijdens een nachtduik kan dat wel even schrikken zijn! Het grootste beest dat ik heb gezien (en daarmee het hoogtepunt in drie dagen duiken) was Brian. Brian is geen naam die snel gekoppeld wordt aan een levensgevaarlijk beest en dat is hij dan ook niet. Hij is namelijk een schilpad met een schild ter grootte van een flinke salontafel, wat maakte dat ik in eerste instantie niet eens zag dat het een schildpad was. Ik was op zoek naar iets veel kleiners! Het mooiste was ook nog eens dat we Brian zagen tijdens een nachtduik. Dit betekent dat je echt op zoek moet met een zaklamp en als je dan merkt dat jouw kleine lichtstraaltje nog niet eens de helft van het schild kan beschijnen, dan maakt dat echt heel veel indruk. Al met al was het Great Barrier Reef dan ook een onvergetelijke ervaring. Het enige dat ons wederom tegenzat was het weer. Op momenten goot het namelijk van de regen en dat terwijl het regenseizoen hier al een maand voorbij zou moeten zijn!

Bij terugkomst in Cairns was ik kapot. Ik was dan ook blij dat ik een dagje vrijaf had ingepland en heb die hele dag dan ook niks uitgevoerd op het checken van mijn mail en het chatten via whats app na. Mijn week in Cairns schoot ondertussen echter alweer flink op. Ik had nog één dag over en ik besloot die in te vullen met een tourtje die ik als tip had gekregen van Daisy (a.k.a. Juve), al voordat ik op reis was gegaan. Zij was hier erg enthousiast over en het kwam mij ook goed uit dat ik met deze tour naar een ander deel van het regenwoud vertrok: de Tablelands. Ik had de tour dan ook als een redelijke no-brainer geboekt en had mij zodoende totaal niet ingelezen in wat de Tablelands mij zouden kunnen bieden. Ik werd echter verrast door de meest prachtige watervallen, meren en bomen en heb zelfs nog een vogelbekdier in het wild kunnen spotten. Bij deze wil ik Juve dan ook ten zeerste bedanken voor haar tip, want het is een gouden gebleken. De Tablelands krijgen over het algemeen veel minder aandacht, omringd zijnde door de overweldigende pracht en praal van zowel Cape Tribulation als het Great Barrier Reef, maar naar mijn mening is dat niet terecht. Het is een zeer mooie plaats en ik ben blij dat ik er een dagje heb mogen vertoeven.

Mijn week in Cairns is nu voorbij. Het was een week vol regen (helaas), maar ook een week met hoogtepunten in de zee en in de jungle (gelukkig). Deze week sluit niet alleen mijn bezoek aan Cairns af, maar tegelijkertijd ook mijn bezoek aan Australië. Ik ben van zuid naar noord gereisd langs de populaire oostkust en heb me als een echte toerist laten meenemen naar de mooiste plekken die het land mij konden bieden. Na zes weken is het voor mij echter wel gedaan hier. Ik denk dat ik alles gezien heb en ben klaar voor iets nieuws. En laat daar nou net Bali aan de andere kant van de deur staan! Vandaag ben ik daar aangekomen en ik heb eigenlijk maar drie plekken die ik graag wil bezoeken. Één plek om te duiken, één plek om te snorkelen en één plek om te hiken en vooral te chillen. Ik heb daar twee weken voor en dus kan ik het hier rustig aan doen. Ik wil in ieder geval wat meer rust pakken op dit eiland en hoef niet meer zo nodig elke dag een activiteit te doen. Het grote voordeel is dat alles hier zo goedkoop is (uit eten voor iets meer dan een euro!), dat ik ook niet veel problemen heb met helemaal niks doen. We zien wel weer wat de toekomst biedt, maar ik heb in ieder geval met een backpack vol ervaringen Australië verlaten. Ik heb genoten van de enorme hoeveelheid wildlife en heb me overgegeven aan de grote steden die dit uit de kluiten gewassen eiland mij toereikte. Nu ben ik klaar voor de laatste twee weken van mijn reis, waarna ik zal terugkeren naar de plek waar het allemaal begon: Schiphol en daarna Woubrugge.

Groeten allemaal en tot (te) snel!

Tom